The Skyhawk (1974)

Huang Fei-hong xiao lin quan

Režija: Cheng Chang Ho                                                                                                                            Koreografija: Sammo Hung                                        

Uloge: Kuan Tak Hing, Sammo Hung, Carter Wong

Veteran Kuan Tak Hing reprizira ulogu legendarnog majstora južnjačkih borilačkih vještina Wong Fei Hunga, za koju je neraskidivo vezan i koja ga je ne samo proslavila već i definisala kung fu film kakvog danas poznajemo.

Kuan Tak Hing je u filmovima i serijama igrao Hunga preko 100 puta, po čemu je sigurno apsolutni rekorder u istoriji hongkonške kinematografije, pa ne čudi što ga je publika u Hong Kongu i okolnim zemljama apsolutno poistovjećivala sa legendarnim junakom. U filmu The Skyhawk, Kuan Tak Hing se nakon četiri godine pauze vraća Wong Fei Hungu, potpomognut novom generacijom kung fu entuzijasta na čelu sa Sammo Hungom i Carter Wongom.

Priča počinje kada Wong Fei Hung (Kuan Tak Hing) sa svojim učenikom, Fei Feiem (Sammo Hung), dolazi u posjetu prijatelju Chuu na Tajland. Usput pokupi Lea ( Carter Wong ), mladog borca koji upada u nevolje sa lokalnim majstorom borilačkih vještina (Whang In Shik). Stvari se komplikuju kada Lea prebije glavni kriminalac u gradu Ku (Chiu Hung). Hung odvodi Lea kod svog domaćina Chua, koji živi sa ćerkom (Nora Miao) i koji, takođe, postaju meta kriminalaca. Ku pokušava da monopoliše sve poslove u gradu ne birajući sredstva i terorišući sve koji mu se nađu na putu, uključujući i Hungove prijatelje. Nakon što Chu sazna da Ku švercuje narkotike, angažuje Whang In Shika da ga likvidira, a njegova sljedeća meta postaje i Fei. Wong Fei Hung shvata da konfučijanska ubjeđivanja ne pomažu u gradu pod kontrolom Kua, te odlučuje da stvar uzme u svoje ruke na način kako on to najbolje zna.  

Sammo Hung je u koreografiji uz standardni pristup tradicionalnim južnjačkim stilovima Wong Fei Hunga, inkorporiaro akrobatske elemente iz opere, što je redovno radio još od vremena saradnje sa Han Ying Chiehom. Možda mala zamjerka ide na preveliko korišćenje trampolina, što je opet Chiehov uticaj na Hunga. Naime, Han Ying Chieh je bio prvi koreograf u industriji koji je koristio trampoline za bestežinske skokove. Tokom filma Fei Hung dosta vremena provodi u vazduhu, sa svojim “Qi” je u stanju to da radi, ali ipak ne izgleda previše uvjerljivo.U vrijeme snimanja filma, Kuan Tak Hing je imao šezdeset devet godina i logično je da njegovi pokreti nisu bili tako tečni kao nekada. Iako borbe u kojima učestvuje vidimo, uglavnom, iz krupnih planova, osim kada uskače dubler da ga odmijeni u akrobacijama, Hing je još uvijek bio vrlo vitalan. Kada su refleksi u pitanju možda i ne toliko, ali u kordinaciji pokreta sigurno jeste. Posebno, njegova tehnika Wulang motkom izgleda efikasno kao u najboljim danima. Generalno, borbe su dobro koreografisane i prilično frekventne, tako da brz tempo filma do kraja nikako ne opada.

 

Sammo

Do 1974. godine Sammo Hung je već sazrio kao akcioni reditelj i njegove koreografije su postale prilično prepoznatljive. Akcija u The Skyhawku izgleda brže i modernije od onoga što je dolazilo iz rivalskog SB studija. Razlika između Hunga i Lau Kar Leunga u to vrijeme, bila je u Leungovom insistiranju na autentičnoj akciji, prenošenju Hung Gar stila na velike ekrane, dok je Sammo donio moderniji operski pristup sa dosta akrobatike i raznim trikovima kojima je poboljšavao kvalitet akcije, pa je njegova koreografija izgledala atraktivnije. Naravno, sve je stvar ukusa, neko više voli Leunga, međutim, Hungova spontanost i kreativnost te svjež pristup akciji vjerovatno je uticala i na Leunga da, već krajem dekade, u koreografije nekih od svojih ključnih filmova ubaci mnogo više operskih elemenata. 

Sammo Hung, kao Fei u filmu, zapravo se previše ne razlikuje od svojih likova iz Iron-Fisted Monk (1977 ) i The Magnificent Butchera (1980). On je učenik koji upada u razne nezgodne situacije, doduše, one nisu komične, komičnih situacija u The Skyhawk skoro da nema, ali je Sammo ovaj lik reciklirao i u svojim sljedećim projektima. Pored njega, tu je i Carter Wong, u to vrijeme zajedno sa Sammom i Angelom Mao nova mlada zvijezda Golden Harvest produkcije. Vrijeme provedeno u GH je sigurno najbolji dio njegove karijere i očigledno je da se ovdje trudi (što se ne može reći za njegov tajvanski period) da ostavi dobar utisak pred kamerama. Njima dvojici se suprotstavlja majstor hapkidoa Korejac Whang In Shik. Ovaj sjajni borac je, tokom sedamdesetih, redovno dobijao uloge negativaca u Golden Harvest produkcijama. Sigurno je ostao najpoznatiji po liku Master Kama u Jackie Chanovom The Young Masteru (1980), mada je prije toga igrao i u Hapkidou (1972), The Tournamentu (1972), kao i vođu Japanaca u When Taekwondo Strikes (1973). 

 

Whang In Shik

U filmu se pojavljuje i Nora Miao, najpoznatija po ulogama u tri Bruceova filma (The Big Boss, Fist of Fury, The Way of the Dragon), kao i Lily Chen. Zbog Hungovog konfučijanstva koje podrazumijeva da je ženski moral u potčinjavanju i poslušnosti, u filmu ženski likovi ne praktikuju borilačke vještine. Ovo je jedan od motiva preuzetih iz originalnog Wong Fei Hung serijala. Takođe, The Skyhawk prati osnovnu ideju originalnog serijala u kojem Hung i društvo prolaze kroz stalne provokacije i  napade od strane negativaca, zatim iz toga izvlače moralne pouke uz konfučijanske savjete Wong Fei Hunga, te na kraju, naravno, pobjeđuju loše momke.

Pošto je film sniman na Tajlandu, veliki dio glumačke postave su lokalni Tajlanđani, kao i Korejci (reditelj je Korejac). Posljednji obračun je snimljenu Hong Kongu pošto Kuan Tak Hing, navodno, nije više mogao da izdrži temperature i veliku vlažnost vazduha na Tajlandu. To je bila dobra odluka jer je finalna borba izuzetno intenzivna i prilično duga. Naravno, promjena lokacija iz Tajlanda u HK je više nego očigledna, ali izgleda da je ekipi zdravlje starog Hinga ipak bilo mnogo važnije.

Cheng Chang-Ho, prije nego što je prešao u SB, bio je jedan od najpriznatijih korejskih akcionih reditelja. Za SB je snimio seriju wuxia naslova (Heads for Sale, Valley of the Fangs, Swift Knight), međutim, proslavio ga je kung fu film King Boxer sa Lo Liehom u glavnoj ulozi. Zanimljivo je da je Warner Brothers otkupio film, promijenio mu naziv u 5 Fingers of Death, dabovao ga, izbacio neke scene i pustio u distribuciju u junu 1973. neposredno prije Bruceove smrti i nekoliko mjeseci pred svjetsku premijeru Enter the Dragona. Sve je to uticalo na neočekivano veliku popularnost ovoga filma među američkom publikom, koji je postao najgledaniji Shaw Brothersov film na zapadu. Naravno, i prije uspjeha King Boxera kung fu filmovi su se prikazivali na zapadu, doduše, u okviru bioskopa u kineskim četvrtima u koje zapadnjaci nisu baš često navraćali, a i da jesu, ti filmovi ranih sedamdesetih nisu bili dabovani ni prevođeni na engleski. Tako da se može reći da je King Boxer, kao i godinu dana ranije, The Big Boss i Fist of Fury, bili prvi filmovi koji su zapadnjačkoj publici približili kung fu kulturu. Prelaskom u Golden Harvest, Cheng Chang-Ho je režirao malo zapaženi The Devil's Treasure (1973), a zatim sljedeće godine The Skyhawk (1974). Nakon The Skyhawka, sa Angelom Mao za Golden Harvest snimio je još The Association (1975) i Broken Oath (1977), koji nisu sjajno prošli na blagajnama, nakon čega se vratio u Koreju.

Danas se smatra da je moderni kung fu žanr pokrenut serijom filmova baziranim na avanturama Wong Fei Hunga sa Kuan Tak Hingom u naslovnoj ulozi. Reditelj većine ovih filmova je bio čuveni Wu Pang, za čije ime se veže preko 80 naslova (na hkmdb.com navedeno je 85 filmova). Ključna razlika između, u to vrijeme, novog pristupa akciji u odnosu na tradicionalne wuxia filmove koji su se još uvijek snimali, bilo je odbacivanje fantastičnih elemenata i insistiranje na realnim borbama. Razlog ekspresne popularnosti ovih filmova je, uz novitete na planu akcije, bilo zasićenje kineske publike wuxia produkcijama koje su u većini slučajeva bili repetativne i jako loše realizovane. Publici je postalo naporno da gleda loše koreografisane leteće junake čije su fantastične moće često bile više komične nego uzbudljive.

Wuxia filmovi su se tradicionalno bazirali na tehnikama sjevernih škola koje su imale jak uticaj na Kinesku operu, sa druge strane, Wong Fei Hungov serijal se oslanjao na južnjačke stilove. Lik Wong Fei Hunga se bazirao na sličnoj wuxia osnovi – heroj koji koristi svoje vještine u borbi za pravdu te uvijek stiže u pomoć slabima i potlačenima. Kao takav, bio je model pravog modernog ratnika iz xia tradicije, sa kombinacijom konfučijanske etike i budističkih principa, te tolerancije u tijelu kantonskog junaka. Zapravo, radilo se o nekoj vrsti prvog savremenog kineskog super heroja.

Prije pojave serijala sa Wong Fei Hungom, prvi kung fu film produciran pred Drugi svjetski rat je bio The Adventures of Fong Sai-yuk (1938), u kojem se kao glavni lik pojavljuje još jedan južnjački heroj Fong Sai Yuk, čija je popularnost u kineskoj popularnoj kulturi skoro na nivou Wong Fei Hunga. U to vrijeme Wong Fei Hung i Fong Sai Yuk su popularizovani kroz novele koje su izlazile kao jeftina pulp izdanja u serijama i postale pristupačne širokim masama. Fong Sai Yuk je kao i Wong Fei Hung bio kantonski junak, tako da su se njegove borilačke vještine bazirale na tradicijama južnog Šaolina i razlikovale se od sjeverne tradicije, koja se opet bazirala na Wutangu i sjevernom Šaolinu. Nakon rata nastavljeno je sa produkcijom filmova sa Fong Sai Yukom, sve do 1949. godine, kada započinje era Wong Fei Hunga. Kuan Tak Hing je toliko uspješno igrao Wong Fei Hunga da je serijal trajao, uz male pauze, sljedećih 30 godina. Sa druge strane, legenda o Fong Sai Yuku je obnovljena sedamdesetih u seriji filmova Šaolinskog kruga Chang Cheha za Shaw Brothers, u kojima je mladog Fong Sai Yuka igrao pokojni Alexander Fu Sheng. Početkom devedesetih liku se vratio Jet Li u filmovima Fong Sai-yuk 1 i 2.

 Kuan Tak Hing

Wong Fei Hungov serijal je započeo 1949. sa dva filma zbirnog naslova The True Story of Wong Fei-hung. Glavna uloga je, naravno, bila rezervisana za Kuan Tak Hinga, dok je režiju potpisao Wu Pang. Wu Pang je za Wong Fei Hunga saznao, kao i mnogi, iz pulp novina i shvatio da bi mogao biti dobar materijal za film. Ubrzo je tražio da mu dostave što više biografskih podataka o životu Wong Fei Hunga, na šta su oni pristali i poslali mu punu biografiju. Biografija koju je dobio uglavnom je bila fikcija, ali sjajan materijal za buduće scenarije.

Wong Fei Hungovi filmovi su vremenom postali industrija za sebe; reditelji, koreografi, sporedni glumci koji su se godinama smjenjivali na setovima ovih filmova su formirali nukleus za stvarnje posebnog žanra – kung fu filma. Veliki broj glumaca Shaw Brothersa i Golden Harvesta su započeli svoje karijere upravo na Hungovom serijalu.Npr. Lau Tsam, otac Lau Kar Leunga, bio je koreograf u mnogimWong Fei Hungovim filmovima, dok je Sam Yuen, otac Yuen Woo Pinga, prošao put od statiste do redovnog glumca. Istovremeno, njihova popularnost je prevazišla sve druge žanrove u kantonskoj filmskoj industriji, a interesovanje se proširilo i na druge zemlje u okruženju. 

Istorijski Wong Fei Hung je rođen, zavisno od izvora, u periodu između 1847. i 1855. i počeo je da trenira Hung Gar već sa pet godina uz pomoć svog oca Wong Kei Yinga. Mladi Wong Fei Hung naučio je i vještinu bagua (osmo-diagramska motka) stvorene od strane legendarnog člana Yang porodice poznatog u kineskom folkloru kao Wulang (na osnovu te legende je Lau Kar Leung snimio film The Eight Diagram Pole Fighter). Wulang se zamonašio i prenio svoje tehnike Lu Acaiu, jednom od originalnih monaha koji su, opet prema legendi, preživjeli paljenje Šaolina. Lu je zatim prenio tehnike svom učeniku Wong Kei Yingu, koji je znanje dalje prenosio svojim sinovima (u filmu Lau Kar Leunga Challenge of the Masters, Wong Fei Hung je tehnike naučio lično od Lu Acaia).

Fei Hungovo sjajno poznavanje borilačkih vještina omogućilo mu je da obučava vladine trupe u Guangdongu, ali, pošto primanja nisu bila redovna, odlučio je da dodatno zarađuje kao iscjelitelj (korišćenje raznih trava su čest detalj u njegovim filmovima). Kao mali,  putovao je sa ocem po provinciji prodavajući lijekove na bazi trava i demonstrirajući svoje bagua tehnike, što je oduševljavalo publiku na trgovima na kojima je nastupao. Već sa dvanaest godina, postao je lokalna senzacija. Na jednom od nastupa porazio je starijeg dječaka iz lokalne škole borilačkih vještina, što je dodatno učvrstilo njegov status (ovaj događaj, kao i njegove avanture i putovanja sa ocem su prikazani u Yuen Wo Pingovom filmu Iron Monkey). U to vrijeme je usavršio i očevu tehniku „udarac bez sjene“ (wuxing jiao) koja će kasnije biti dosta eksploatisana u filmovima od strane Kuan Tak Hinga. U Fei Hungovoj biografiji su detaljno opisane njegove avanture od djetinjstva, tinejdžerskog doba, pa do zrelog doba, koje su, u većini slučajeva, bile predlošci za filmove. Wong Fei Hung je preminuo, opet zavisno od dva izvora, 1920. ili 1924. ostavivši iza sebe legendu koja će vremenom biti samo dopunjivana. 

Popularnost su stekli i neki od njegovih učenika, kao npr. Lam Sai Wing (popularni Butcher Wing), koji je kasnije osnovao svoju školu za borilačke vještine nastavljajući Hungovu tradiciju. Lam Sai Wing je jedini od Wongovih učenika po kome je snimljen film izvan serijala filmova o Wong Fei Hung (već pominajni Yuen Woo Pingov The Magnificent Butcher, sa Sammo Hungom u glavnoj ulozi).

 

U periodu između 1949. do danas teško je izbrojati koliko je tačno snimljeno filmova o Wong Fei Hungu. Sa Kuan Tak Hingom u naslovnoj ulozi postoji ukupno 77 naslova iz originalnog serijala, ne računajući kasnije filmove, kao i veliki broj serija u kojima je Hing takođe glumio Fei Hunga, što premašuje brojku od 100. Samo 1956. godine izašlo je dvadeset pet filmova, u prosjeku više od dva mjesečno.

Wong Fei Hungov serijal je predstavljao realističan pogled na borilačke vještine u poređenju sa fantastičnim wuxia avanturama koje su tada bile dominantne. Specijalni efekti u wuxia filmovima su izvođeni na razne načine, od upotrebe štapa i kanapa, trampolina, do direktne animacije, što se vizuelno vrlo razlikovalo od Hungovih filmova. Likovi u wuxia filmovima su imali mogućnost levitacije, prkosili su zemljinoj teži, skakali desetine metara u vazduh, te se pojavljivali i nestajali kad požele. Svega toga nije bilo kod Wong Fei Hunga. Od ovih filmova je i započela tradicija “realne borbe” na filmu, koja će svoj vrhunac doživjeti početkom sedamdesetih sa pojavom Bruce Leeja. Prvi filmovi u seriji su prikazivali borilačke vještine jedinstvene na jugu, kao što su tehnike Tigra i Ždrala i borbe sa motkom tehnikom Wulanga, za koje je bilo neophodno posebno umijeće. Tradicionalna borba rukama prevedena na film dobila je svoje tehnike kao što su Hung Pesnica (tradicionalni Hung Gar) i udarac bez sjene (wuxing jiao), kao zaštitini znak pravog Wong Fei Hunga. Međutim, serijal  nikada nije koristio specijalne efekte bilo koje vrste, a to je bila ključna razlika u odnosu na wuxia filmsku tradiciju.

U serijalu su se prikazivali kantonski festivali, posebni običaji juga, tradicionalna umjetnost liječenja biljem kao Hungov specijalitet, takođe igra sa lavovima na ulicama kao poseban dio tradicije Kantona. Igra sa lavovima kao simbol zajedništva i blagostanja je često izvodio Kuan Tak Hing lično.

Zaplet većine filmova u serijalu bi počinjao u apotekarskoj radnji koju je držao Wong Fei Hung, a koja je služila i kao njegov prostor za vježbanje u koju bi dolazili razni klijenti tražeći lijekove ili moleći za pomoć. U apoteku su svraćali i izazivači iz rivalskih škola, kao i majstori iz raznih provincija, ali ih je Hung uvijek uspijevao savladati svojom vještinom ili intelektualnom superiornošću. U The Magnificent Butcheru, postoji sjajna scena kada Kuan Tak Hing u ulozi Wong Fei Hunga pobjeđuje suparnika iz rivalske škole kaliografijom. 

Fokus u filmovima je uvijek bio na nekoliko ključnih elemenata: prvo, odnos učitelj – student, gdje se uvijek poštovala hijerarhija i autoritet Fei Hunga, zatim kung fu tehnike koje su upražnjavali uglavnom muški učenici – ženskih likova je bilo malo i nisu praktikovale kung fu i treće, možda i najvažnije, rivalitet između različitih škola, prije svega, odnos između Wong Fei Hunga i glavnog negativca Sek Kina. Sek Kin, vjerovatno najpoznatiji negativac u žanru (igrao čuvenog Hana, glavnog "zloću" u Enter the Dragon), kao i Kuan Tak Hing, jako dobro je poznavao borilačke vještine.

Kako je Kuan Tak Hing stario, tako je lik Hunga postajao temeljniji i više filozofski nego borilački orjentisan. Nije odustajao od konfučijanskog principa i hijerarhijskih odnosa, kao i korišćenja borilačkih vještina kao sredstva a ne cilja, ali je mnogo manje koristio pesnice nego u prethodnim filmovima.

Sredinom sedamdesetih bila je neophodna nova krv koja bi redefinisala lik i pristupila mu na nov i drugačiji način. To se i desilo pojavom Jackie Chana i Yuen Woo Pinga koji su legendu potpuno izokrenuli naopačke i od Fei Hunga napravili pijanduru koja je samo pod dejstvom alkohola u stanju da se bije. Drunken Master je bio debitantsko ostvarenje Yuen Woo Pinga i do tada najveći komercijalni uspjeh Jackie Chana. Publika je reagovala iznenađujuće pozitivno, nimalo ne zamjerivši što se njihova legenda predstavlja u ne baš konfučijanskom maniru. Drunken Master je započeo niz filmova koji su u drugačijem svjetlu predstavili mladog Wong Fei Hunga (petnaest godina kasnije Chan je ponovo igrao Hunga u nastavku Drunken Master II). Wong Fei Hung je, uslovno rečeno, vraćen korijenima tek početkom devedesetih, kada je Tsui Hark napravio serijal Once Upon a Time in China, prikazavši mladog Fei Hunga (igrao ga je Jet Li) u mnogo ozbiljnijem svjetlu.

Prvi Shaw Brothersov film sa Wong Fei Hungom bio je The Master of Kung Fu iz 1973. godine, a Hunga je glumio Gu Feng. To je ujedno bio i prvi film Wong Fei Hunga na mandarinskom. Ideja je bila da se Gu Feng, inače sjevernjak, promoviše kao novo lice Hunga, te da se napravi serijal filmova po ugledu na stari serijal iz pedesetih. Eksperiment sa Gu Fengom je propao iako je snimljen još jedan film The Rivals of Kung Fu (1974), a zatim je uslijedio Golden Harvestov odgovor sa The Skyhawk (1974), ponovo sa Kuan Tak Hingom. 

Lau Kar Leung, kao nasljednik svog oca Lau Tsama, koji je bio učenik Butcher Winga – najpoznatijeg Wong Fei Hungovog učenika i posljednjeg u nizu baštinika Hungove borilačke tradicije, pokušao je predstaviti Hunga na svoj način u filmovima Challenge of the Masters (1976) i Martial Club (1981). Zanimljivo je da su u Shaw Brothersi odbili Kuan Taka jer su ga smatrali prestarim za ulogu, mada je on bio u sjajnoj formi i za Golden Harvest sve do početka osamdesetih redovno igrao Fei Hunga, doduše u sporednim ulogama (The Magnificent Butcher, The Magnificent Kick, Dreadnought). Preminuo je 1986. u 81. godini života.

Zaostavština filmskog Wong Fei Hunga je u popularnoj kulturi po svemu veća od naslijeđa stvarnog Fei Hunga. Filmski Wong Fei Hung je bio prototip narodnog heroja i personifikacija nacionalnog xia u kinematografiji, postavivši standard za kasnije nacionalne heroje koji su ovjekovečeni na filmu poput Huo Yuanjia (Jet Li u Fearlessu) ili Chen Zhena (kojeg su igrali Bruce Lee u Fist of Fury, kasnije i Donnie Yen).

Na kraju, The Skyhawk je, ne računajući Jackieve i Sammove parodije, sigurno najbolji Wong Fei Hungov film sa Kuan Tak Hingom. Ako volite slapstick komedije gledajte Drunken Master II, a ako ste više za ozbiljniji pristup, onda je ovaj film najbolji uvod u druženje sa Wong Fei Hungom.

Odd Couple (1979)

Bo ming chan dao duo ming qiang

Režija: Lau Kar Wing

Koreografija: Sammo Hung

Uloge: Sammo Hung, Lau Kar Wing, Leung Kar Yan

Odd Couple je još jedna u nizu Sammo Hungovih kung fu komedija, ovaj put u saradnji sa Lau Kar Wingom, što se pozitivno odrazilo na kvalitet akcione koreografije.

Kralj sablje (Sammo Hung) i kralj koplja (Lau Kar Wing) su stari rivali koji organizuju duel svakih deset godina kako bi otkrili čija je tehnika bolja. Lau Kar Wing je majstor Cianga (koplja), dok je Sammo majstor Daoa (sablje). Pošto dueli redovno završavaju neriješeno, odlučuju da svoje znanje prenesu na učenike koji bi nastavili njihovu tradiciju.  

 

Stari Lau Kar Wing počinje da trenira vještinama koplja mladog Ah Yoa (Sammo Hung), koji radi kao skeledžija, a stari Sammo zapali kuću mladog Winga (Lau Kar Wing), kako bi ga ubijedio da postane njegov učenik. Promjena uloga im je omogućila da demonstriraju svoje vještine sa oba oružja. Takođe, otvorila je mogućnost za mnoge komične situacije, kao i demonstraciju atletskih sposobnosti kroz scene treninga.Vrlo brzo počinju rigorozni treninzi sa sporadičnim momentima slapstick komedije u Sammovom stilu, ali ona ne kvari ukupan utisak filma. Naravno, za one koji ne vole ovu vrstu komedije ti segmenti su nepotrebni, mada je Sammo jedan od rijetkih kod kojeg za mnoge neduhoviti kineski slapstick i fizička komedija zaista funkcionišu. Najbolji primjer za to je Encounter of the Spooky Kind, koji je sjajno kombinovao komediju, horor i kung fu i praktično otvorio prostor gomili sličnih filmova. 

Nakon dugih i napornih treninga mladi učenici su spremni za duel, ali usred prve borbe bivaju kidnapovani od strane Hsiao Pa Tiena (Leung Kar Yan), koji ima nerasčišćene račune sa obojicom majstora. Hsiao Pa Tiena želi da im se na sve načine osveti, pa preko učenika pokušava da ih namami u zamku. Sticajem novih okolnosti učitelji će morati da stave svoje razlike na stranu i udruže se kako bi spasili učenike i obračunali se sa lošim momcima, ali do duela će ipak doći. 

 Leung Kar Yan

Leung Kar Yan je bio izuzetno talentovan borac, iako je prošao samo bazični trening u Shaw Brothersu i nije imao formalnu obuku iz borilačkih vještina. On u filmu vrlo spretno koristi Gun (motku) i Ji (motku sa sječivom), i uopšte ne izgleda inferiorno u odnosu na Samma i Kar Winga. Lau Kar Wing i Sammo su fenomenalni u akciji sa kopljem i sabljom i obrnuto. U filmu postoji sasvim dovoljno akrobacija, ali većina borbi je vezana za korišćenje oružja, primarno tehnike koplja i sablje. Borbe su vrlo realne, nema žica, trampolina, niti brze montaže kako bi akcija izgledala upečatljivije. Sve što vidite na ekranu je njihova vještina. 

Odd Couple je film koji na najbolji način demonstrira tehnike sablje i koplja, kao i motke, uopšte oružja u borilačkim filmovima. Kvalitetni kung fu filmovi ovoga tipa sa demonstracijom oružja mogu se nabrojati na prste jedne ruke. Uz Odd Couple, tu sigurno spada Legendary Weapons of China, Lau Kar Wingovog brata Lau Kar Leunga, i nekoliko Shaw Brothers naslova koje je koreografisao Tong Gai – majstor za kreativno korišćenje oružja. Ipak, većina oružja koja je on osmišljavao su pravljena za potrebe tih filmova, u Odd Couple imamo isključivo autentična oružja.

Ciang (koplje) i Dao (sablja), zajedno sa Jianom (mačem)  i Gunom (motkom), spadaju u četiri najvažnija oružja u kineskoj tradiciji, takođe oružja koja su se najčešće koristila u wuxia i kung fu filmovima.

Dao je kineska sablja sa zakrivljenom oštricom koja je jednostrana  i pričvrščena za balčak. Postoji nekoliko vrsta Daoa: klasični Dao je kratki jednostrani mač, Shuangdao, ima dvostranu zakrivljenu oštricu, te Dadao, koji kao i klasični Dao ima jednostranu oštricu ali je veći i spada u duga oružja. Dao, kao i Jian, vrlo je često oružje izbora u wuxia univerzumu.

Ciang je hladno oružje na motki koje se sastoji od metalnog dijela (vrha) i drvene motke dužine od jednog metra. Ciang se razvio iz tradicionalnog kineskog koplja Maoa, koje je dugačko dva metra te teže za korišćenje od ostalih oružja. Postojalo je nekoliko različitih formi Cianga: Ciciang  za konjicu, Changciang za pješadiju i Baiganciang za Imperialnu gardu. Ciang je bilo omiljeno oružje čuvenog kineskog heroja iz perioda Tri Kraljevstva Cao Caoa, koji prema legendi koristeći ga nikada nije bio poražen. 

Gun, tradicionalni kineski štap, najčešće korišćeno dugo oružje poznato je i kao “praotac svih oružja”. Baza Guna je nešto deblja od vrha, a veličina nije prelazila visinu borca. Osim standardnog Guna, postoje two section i three section staff varijante povezane lancima. Pravili su se od drveta koje je moralo biti izdržljivo a u isto vrijeme fleksibilno i lagano (bambus), kao i od metalnih dijelova.

Ji je još jedno tradicionalno hladno oružje na motki koga u filmu koristi Laung Kar Yan. Osnova Jia je sječivo različitog oblika koje se nalazilo na vrhu, pričvršćeno na koplje dužine do 2 metra. Zbog veličine Ji je bio rezervisan samo za najjače borce, mada su se proizvodile manje varijente, kao i u paru. Ji je teško oružje za izradu pa je pravljeno isključivo za Imperijalnu gardu ili straže u palatama i u ceremonijalnim prilikama. 

Originalni naziv Odd Couplea Shaolin Sabre vs Wu Tang Spare, naglašava podjelu na šaolinski i Wu Tang stil, čija razlika je centralni motiv mnogih kung fu filmova. Prvi hongkonški filmovi koji su prikazivali borbe sjevernjačkim tehnikama koplja, sablje i motke, te drugih borilačkih vještina jedinstvenih na jugu kao što su npr. tehnike Tigra i Čaplje, za koje je bilo potrebno posebno umijeće, bili su serijal filmova Wong Fei Hunga iz pedesetih, koje je koreografisao Lau Kar Wingov otac, čuveni Lau Tsam.

U Hong Kongu pedesetih i šezdesetih, uz profesionalne filmske glumce, u filmovima su se pojavljivali i glumci iz operskih škola, koji su, u većini slučajeva, služili za simuliranje borbi, akrobatske skokove, te kao statisti za odmjenjivanje glumaca u opasnim scenama. Oni su zapravo bili prvi kaskaderi u industriji. Kasnije će neki od njih postati poznati kung fu glumci, koreografi i reditelji. Opera je tradicionalno postala mjesto iz koga su se regrutovali najtalentovaniji izdanci tamošnje filmske industrije.

Pošto je većina operskih trupa dolazila sa sjevera, oni su izvodili sjevernjačke borilačke vještine sa naglaskom na skokovima i akrobaciji. U tim filmovima, akrobacije su izvodili majstori kao što je bio Yuan Xiaotian, mada, bilo je i predstavnika južnih stilova kao npr., već pomenuti, Lau Tsam. On je koreografisao veliki broj filmova, što je dalo šansu tada mladom Lau Kar Wingu da se pojavi u nekima od njih kao statista. Koreografi su kombinovali operske tehnike sjevernih škola (bei pai) sa kung fu tehnikama južnih škola (nan pai), stvarajući svojevrstan hibrid borilačkih vještina, što je ostala karakteristika borilačkih filmova do dan danas. Lau Tsam je u većini slučajeva radio koreografije tehnikama južnih škola, mada je bilo i sjevernih zbog njihove hibridne prirode. Uz južnjačku koreografiju, naglasak je bio i na posebnoj kantonskoj kulturi (npr. kantonski festivali, igra sa lavovima i sl). Kada je prešao u Shaw Brothers, Lau Kar Wing je imao više nego solidnu osnovu za dalji napredak.

Mnogi od reditelja i koreografa koji su napravili karijeru u Shaw Brothersu su izašli iz šinjela Chang Cheha, kod koga su počinjali kao koreografi i asistenti. Jedan od njih je i Lau Kar Wingu, koji je po dolasku u SB prošao put od statiste, kaskadera, glumca, do koreografa. Nakon što je kod Chang Cheha izučio zanat, radio je na velikom broju ključnih filmova SB studija toga vremena.  

Lau Kar Wing

Lau Kar Wingu je u pravom smislu riječi bio kombinacija istinskog majstora borilačkih vještina i stručnjaka za akcionu koreografiju na filmu. Poznat kao ekspert za tradicionalne šaolinske tehnike, koje je na njegovog oca Lau Tsama prenio Butcher Wing –  učenik legendarnog Wong Fei Hunga, vremenom je postao jedno od najpoznatijih imena akcione koreografije u industriji. Njegovi filmovi su bili puni referenci na Šaolin i Wu Tang tradicije, posebno na šaoliske tehnike borbi. Zajedno sa svojim bratom, rediteljem Lau Kar Leungom, koreografisao je seriju filmova zbirnog naziva “Šaolinski krug” u kojim Lau Kar Leung kombinuje istoriju i mitologiju Šaolina, mitske i stvarne heroje, te opisuje načine nastanka brojnih borbenih tehnika. Svi filmovi su bili začinjeni njihovim prepoznatljivim realnim kung fuom, uvijek pažljivo koreografisani u skladu sa tradicionalnim borbenim stilovima. Ovdje treba naglasiti da je filmove “Šaolinskog kruga” režirao Chang Cheh (Men From the Monastery, Heroes Two...), dok je Lau Kar Wing zajedno sa bratom bio akcioni koreograf. Neki od njegovih ključnih filmova tog perioda su bili: The Heroic Ones (1970), Boxer from Shantung (1972), King Boxer (1972), Five Shaolin Masters (1974), All Men Are Brothers (1975). Nakon što je napustio Shaw Brothers, prešao je na Tajvan, gdje je nastavio da radi koreografije i počeo da režira svoje filmove.

U svim ovim filmovima, Lau Kar Wing je ubacivao stvarne borilačke forme, tehnike i pokrete uz elegantne koreografije, koje su postale njegov zaštitni znak. Povezujući tradicionalne borilačke vještine južnog Šaolina sa pažljivo osmišljenim koreografijama, Lau Kar Wing je napravio spoj koji je izgledao više nego autentično. Naravno, to nikada nisu bile “prave” tehnike, ali su svakako bile najbliže onome što su tradicionalne borilačke vještine na velikom platnu. U tome je bila ključna privlačnost njegovih filmova. Osim toga, u drugom dijelu svoje karijere uspješno je kombinovao kung fu i slapstick, uostalom, kao i Sammo Hung, tako da je njihova saradnja na Odd Couple i kasnijie bila sasvim logična. U tom periodu Lau Kar Wing je režirao još nekoliko komedija (He Has Nothing But Kung Fu, Dirty Kung Fu, Fists and Guts), ali Odd Couple je sigurno ostao njegov najupečatljiviji film.

                                                          

Sammo Hung je zahvaljujući svom bekgraundu u Kineskoj operi uspješno koristio akrobatiku sa novim pristupom u akcionim koreografijama kombinujući je sa slapstickom, kao i tradicionalnim elementima iz kineskog folklora u svojim horor-komedijama po kojima je postao prepoznatljiv. To se posebno odnosi na filmove Knockabout (1979), Encounter of the Spooky Kind (1980), The Dead and the Deadly (1982), gdje je njegov komičarski dar došao do izražaja. Sammo se jednako dobro snalazio i na polju realnog kung fua, npr. u filmu The Prodigal Son (1981), koji se i danas smatra jednim od najboljih demonstracija Wing Chun škole kung fua. Za Samma se može reći da je bio jedna od ključnih ličnosti za razvoj akcione kinematografije u svim njenim fazama. Počeo je da radi kao koreograf još krajem šezdesetih, u vrijeme procvata nove škole wuxia, zatim kao glumac i koreograf ključnih filmova King Hua: A Touch of Zen, The Fate of Lee Khan i The Valiant Ones. Nakon osnivanja Golden Harvesta, Raymond Chow ga je imenovao za prvog kućnog koreografa, a pojavom najvećih zvijezda studija u liku Jackie Chana i Yuen Woo Pinga, pridružio im se kao stalni saradnik. Preko Tsui Harka i nešto kasnije, Wong Kar Waia u Ashes of Time, postao je dio novog talasa wuxia filma. Osim što je bio pionir u miješanju žanrova, ne treba zaboraviti da je bio glavni producent serije horor-komedija Mr. Vampire, vjerovatno najpopularnijeg filmskog serijala osamdesetih u Hong Kongu. 

Odd Couple je snimljen u najproduktivnijem periodu Sammove karijere kada je izbacivao jedan za drugim popularne naslove poput Iron-Fisted Monk, The Magnificent Butcher, The Victim, Prodigal Son... Osim kombinacije sjevernih i južnih vještina, Odd Couple je zbir Shaw Brothers i Golden Harvest talenta, jer je Lau Kar Wing najduži period karijere proveo u Shaw Brothersu, dok je Sammo godinama bio zaštitno lice Golden Harvesta. Zajedničku saradnju su započeli nakon što je Lau Kar Wing glumio u Warriors Two i Knockaboutu, jako uspješnim Golden Harvest produkcijama koje je režirao Sammo Hung. Njih dvojica su zajedno sa Karl Makom krajem sedamdesetih osnovali producentsku kuću Gar Bo Productions, iz koje je, uz Odd Couple, izašao i Dirty Tiger, Crazy Frog, još jedna komedija u kojoj se ponovo zajedno pojavljuju. Tokom osamdesetih nastaviće saradnju u mnogim Jackievim i Sammovim filmovima u kojima će se Kar Wing pojavljivati kao koreograf  i u sporednim ulogama. Njihova posljednja saradnja ispred kamera je u filmu Choy Lee Fut (2011) u kojem Sammo igra jednu od glavnih uloga, dok se Lau Kar Wing pojavljuje u kratkoj kameo epizodi.

Uz Odd Couple će uživati ljubitelji borbe oružjem, kao i ljubitelji tradicionalnih kung fu filmova i uopšte kung fu komedija. Ovaj film je za Samma bio početak serijala uloga u fantastičnim komedijama i parodijama koje je obožavao da radi. Ipak, kada je akcija u pitanju, nijedna od njih nije blizu kreativnosti Odd Couplea. Sammo Hung i Lau Kar Wing su u kreativnom i fizičkom smislu bili na vrhuncu svojih karijera i ovakvo izdanje više nikada nisu ponovili.