The Magic Blade (1976)

Tien ya ming yue dao

Režija: Yuen Chor

Koreografija: Tong Gai

Uloge: Ti Lung, Lo Lieh, Ching Li

Sredinom sedamdesetih, Shaw Brothers je počeo produkciju serije filmova baziranih na wuxia novelama Ku Longa koje je uglavnom režirao Yuen Chor. Ovi filmovi su publici ponudili svjež i zanimljiv pristup mačevanju i wuxia temama u post Bruce Leejevoj eri kada je u borilačkom filmu dominirala čista kung fu akcija. U periodu između 1976. do 1980. snimljeno je oko šesnaest filmova prema Longovim novelama, uz napomenu da ovaj broj ne uključuje filmove koji su snimani izvan Shaw Brothers studija kao nezavisne produkcije.

Yuen Chor se pridružio Shaw Brothersima 1971., nakon kratke saradnje sa rivalskim Cathay Studiom, gdje je režirao jedan od njihovih komercijalno najuspješnijih produkcija Cold Blade, sa tada najvećom zvijezdom Cathay studija Melindom Chen u glavnoj ulozi. U filmu Melinda Chen glumi tatarsku princezu lojalnu Yuan dinastiji, koja se prerušava u kinesku heroinu kako bi došla do mape koja sadrži vojne tajne druge strane. Mapa je prepolovljena i u posjedu dva mačevaoca sa zadatkom da je sačuvaju (zvuči poznato). Prvi Chorov film za novi studio je bio, ne toliko zapaženi, Duel for Gold (1971), međutim, već svojim sljedećim projektom Intimate Confessions of a Chinese Courtesan (1972), ozbiljno će skrenuti pažnju na sebe. Radilo se o ljubavnom trileru koji govori o djevojci koja, nakon što je oteta i odvedena u bordel, uspijeva da pobjegne i organizuje osvetu protiv svojih otmičara.

Ovaj film je tematski bio daleko od wuxia akcija po kojima će Chor postati poznat, ali stilski i vizuelno postavio je standard za njegove naredne filmove. Takođe, u filmu su postojali elementi detektivskog zapleta koji su postali ključni dio svih Chorovih wuxia filmova. Killer Clans (1976), bio je prvi film sniman prema noveli Ku Longa, nakon kojeg slijedi The Magic Blade, vjerovatno jedna od najboljih saradnji sa Ti Lungom koji će postati zaštitno lice Chorovih filmova. Ti Lung se kao protagonista pojavio u većini njegovih filmova od kojih su se izdvajali: The Jade Tiger, Clans of Intrigue, The Sentimental Swordsman i Swordsman and Enchantress. The Magic Blade je u startu bio zamišljen kao početak filmske trilogije. Ti Lungov lik iz The Magic Bladea Fu Hung Hsueh, kratko se pojavljuje u  filmu Death Duel iz 1977. godine u kojem glavnu ulogu igra Derek Yee, inače mlađi brat Davida Chianga. U Death Duelu glumi i Lo Lieh, doduše, kao ubica Hang Tan, lik kojeg je tumačio i u Killer Clans. Ovo samo dokazuje koliko je Jianghu univerzum iz novela Ku Longa povezan. Iste godine je snimljen, uslovno rečeno, treći nastavak Pursuit of Vengeance, gdje Ti Lung reprizira istu ulogu.

Ti Lung igra Fu Hung Hsueha, mačevaoca plaćenika koji nosi pončo kao u westernima i posebno izrađen mač sa mehanizmom, do tada neviđenim u ovoj vrsti filmova. Na početku filma prihvata izazov i izlazi na duel Yen Nan Feiu (Lo Lieh), ali tokom duela misteriozni Gospodar Yu pokuša da ih ubije, te se oni udružuju kako bi otkrili ko im radi o glavi. Namjera Yua je da se dokopa čuvenog oružja Peacock strelice, preko kojih bi zavladao Jianghuom i da likvidira sve borce koji bi mogli da dođu u njihov posjed. 

 Yen Nan Fei vs. Fu Hung Hsue

Yen uspijeva da ubjedi Fua da zajedno krenu u Peacock Mansion gdje se nalaze strelice, te pokušaju da ih se domognu prije Yua, što neće biti jednostavno jer je oružje jako dobro čuvano. Strelice su toliko moćne da svako ko dođe na 50 koraka od njih može biti ubijen. Situaciju dodatno komplikuje činjenica da je Yu poslao petoricu ubica na njih, od kojih je svaki sljedeći bolji borac od prethodnog. Ipak, oni stižu u dvorac gdje vlasnik oružja, Fu Chiu (Ching Miao), prije nego što je ubijen od strane Yuovih plaćenika povjerava strelice Fuu na čuvanje, i od tog trenutka za njega počinju problemi. Pošto u Jianghu, svijetu proizašlom iz wuxia novela, postoji pravilo da svako sa kim ukrstite put je potencijalni špijun ili ubica koji iskače kroz prozor, sa drveta ili na neki drugi kreativan način demonstrira svoje prisustvo, Fu Hung Hsueh se odjednom suočava sa gomilom neprijatelja čije namjere nikada nisu onakve kakve prvobitno izgledaju. Jedno od pravila Jianghua da onaj koji je najbliži glavnom junaku po pravilu radi za drugu stranu, i u ovom slučaju nije izuzetak. Nažalost, Yuen Chor se i ne trudi previše da to sakrije, već nam telefonira na samog početku šta nas očekuje izborom Lo Lieha za Ti Lungovog saveznika.

Fu ostaje sam sa Fu Chiuovom kćerkom Yu Cheng (Ching Li), kojoj je obećao zaštitu, i gomilom smrtonosnih strelica koje žele svi. On uspješno izbjegava klopke koje mu postavljaju Yuovi plaćenici, mada, kada je okružen gomilom loših momaka primoran je da koristi strelice. Međutim, Fu je sjajan borac, posebno je snalažljiv sa svojim mačem, pa mu one u većini slučajeva i nisu neophodne. U međuvremenu, Yu Cheng je kidnapovana i Yu traži strelice za otkup. Jedino što preostaje Fu Hung Hsuehu je da krene u potragu u nadi da će spasiti Yu Cheng, što će dovesti do neizbježnog suočavanja sa Yuom.

The Magic Blade je direktna posveta Sergio Leoneu čiji je Fistful of Dollars rimejk Yojimba, baš kao što je dobar dio Yuen Chorovih filmova omaž western i chambara žanru. Fu Hung Hsueh, glavni junak sa pončom je zapravo Eastwoodov Man with No Name, samo što Ti Lung ipak nije toliko harizmatičan kao Clint, a i sa druge strane nije imao tako upečatljivog rivala kao što je to bio pukovnik Mortimer. Za razliku od Leonovog svijeta gdje se sve vrtilo oko novca, ovdje novac ne predstavlja nikakvu vrijednost. Motiv za akciju u Jianghu nisu novac ili materijalna moć, već prestiž kako bi se stekla reputacija najboljeg borca. Jedan od ključnih motiva svakako je i osveta.

Wuxia novele po formi i sadržaju odgovaraju tradicionalnim kineskim pričama gdje se naracija razvijala kroz zhang hui (povezana poglavlja). Poglavlja su sadržavala veliki broj likova koji su pravili saveze i ulazili u sukobe jedni sa drugima. Romantične situacije su se javljale samo nakon sukoba ili kada je heroj dolazio iz drugog klana ili druge provincije. Osvete i borbe za nadmoć između rivalskih klanova su centralne teme ovih novela. Osveta kao pokretač radnje je omogućavala da heroj raste, napreduje (po pravilu nauči neku borilačku vještinu) i dolazi u situaciju suočenja sa protivnicima, gdje bi u duelu ispunio zakletvu i osvetio se (baochou). Jedan od čestih klišea wuxia filmova je i korišćenje raznih oružja, zamki i stupica (kliznih ploča, mreža koje padaju sa drveća, tajnih prolaza…) Zajednički termin za ovu vrstu naprava na kineskom je jiguan, a često su upotrebljivane u kung fu filmovima. Dobra ilustracija za jiguan je Chang Chehov film House of Traps iz 1982.

Majstor za jiguan i stalni saradnik Yuen Chora, Tong Gai, u The Magic Bladeu je nastavio da usavršava svoje gadgete (volio je da se igra oružjem i uvijek je ubacivao nove neobične sprave i oružja u filmove). Njegova akciona koreografija kombinovala je elemente opere i kung fua, sa upotrebom kreativno napravljenog oružja. Ti Lung u filmu nosi posebno izrađeni široki mač sa vrtećim sječivom kao neku vrstu pile, upakovan u specijalno dizajnirane korice. Pod jiguan se mogu podvesti i nadrealni set-pieceovi, uključujući akciju na šahovskoj tabli, ili akciju u šumi u kojoj se Ti Lung bori protiv desetina loših momaka koji formiraju borbenu formaciju piramide. 

Chorovi junaci nisu klasični yanggang borci kao kod Chan Cheha, već romantični mačevaoci koje je sjajno tumačio Ti Lung. Zato su Chorovi filmovi imali mnogo više melodramskih elemenata ili qinga, tj. naglašenih emocija, strasti i tragične ljubavi. Još jedna razlika u odnosu na Cheha je koriščenje ženskih likova. Za razliku od Cheha, koji ih je skoro potpuno izbacio iz svojih filmova, ženski likovi su prisutni u svim Chorovim filmovima, još od Intimate Confessions of a Chinese Courtesan, pa preko cijelog wuxia kruga sa Ku Longom, a u većini slučajeva radilo se o ženama ratnicama, romantičnim interesima glavnih junaka ili zlim zavodnicama. U The Magic Blade imamo Ching Li kao ljubavni interes Ti Lunga, kao i zlu Tien Ni, koja na sve moguće načine pokušava da ga privoli na svoju stranu te tako sruši njegovu reputaciju nepotkupljivog ratnika.

 Mmm...mnogo volem Rh negativnu.

Uz kombinaciju muškog i ženskog principa (yin, yang), Chor se u svojoj estetici igrao i sa gotskim elementima; npr. u Full Moon Scimitaru (1979), pojavljuju se utvare i duhovi. Krajem sedamdesetih, priče o duhovima su bile izuzetno popularne, što je Yuen Chor iskoristio i ugradio ih u svoj wuxia univerzum. Iako je centralna tema većine njegovih filmova intrige među klanovima, u njima postoje i fantastični elementi kao što je to bio slučaj u filmu The Web of Death (1977), gdje osim upotrebe neobičnog oružja, postoje objekti poput magične lampe iz kojih izlaze džinovski pauci koji pletu smrtonosne mreže itd. Međutim, kompletna scenografija iz filma u film se nije mijenjala, uz činjenicu da se Chor nije odricao glavnih glumaca, često ni sporednih, pa se ponekad stiče utisak flešbeka na jedan te isti film.

The Magic Blade je u vizuelnom smislu mješavina uticaja američkih i spaghetti westerna i japanskih chambara filmova. Atmosfera je mračnija u odnosu na ostale Chorove filmove, mnogo je više nasilja i krvi (uticaj chambare), plus detektivski dio priče (obavezan dio wuxia novela) nije previše razvodnjen i radnju mogu pratiti i oni koji nemaju iskustvo sa ovakvom vrstom filmova. Sve borbe se dešavaju na setovima Shaw Brothers studija (osim jedne koja je snimana u šumi), što je bio standard za SB. Pošto se radi o Yuen Chorovom filmu, ne moram da napominjem da su scenografija i kostimi prva liga. 

Direktan uticaj Japana je očigledan i u načinu kako je orkestrirana akcija. Iako borbe u wuxia filmovima traju relativno dugo i ponekad djeluju razvučeno, bar u odnosu na japanske chambare, ovdje to nije tako. Borbe su kratke, krvave i završavaju se u par poteza. Fu Hung Hsueh, uz pomoć svog sječiva, brzo eliminiše protivnike. Čak i završni duel u filmu, koji po pravilu traje duže od ostalih borbi i ima svoju uobičajenu dinamiku, završava se vrlo brzo. Što se tiče uticaja westerna, izgleda kao da je Tong Gai želio borbe mačevima na način kako bi to uradio Leone da je imao priliku da snimi wuxia film. Borbe su snimane iz srednjeg i krupnog plana, sa jako puno rezova i zumiranja. Uglovi iz kojih je snimana akcija, pokreti kamere i brzi rezovi su stvarali iluziju mnogo intenzivnije borbe nego što je bila. Zaista, akcija je izgledala mnogo dinamičnija nego u Chorovim prethodnim filmovima. The Magic Blade je ne samo akcijom već kompletnim vizuelnim utiskom izgledao mnogo modernije od vremena kada je nastao.

Zato nije slučajno što se na The Magic Blade, kao i kompletan Yuen Chorov filmski krug baziran na Ku Longovim novelama, naslonio novi talas mladih hongkonških filmadžija koji su svi redom za svoje debitantske filmove odabrali wuxia teme. Trend je započeo Tsui Hark sa The Butterfly Murders (1979), zatim Johnnie To sa The Enigmatic Case (1980) i na kraju Patrick Tam, u saradnji sa Chin Siu Tungom, sa filmom The Sword (1980).
 

Dakle, ako volite Yuan Chora, ako volite Ti Lunga i ako ste za 90 minuta kvalitetne akcije u stilu kasnog Shaw Brothersa, ovo je film za vas.

IVL izdanje filma je remasterovano (srećom, kao i većina SB izdanja) od strane Celestial Pictures i izgleda sjajno. Iskrena preporuka za sve fanove wuxia akcije.

Killer Clans (1976)

Liu xsing hu die jian
Režija: Yuen Chor
Koreografija:Tong Gai

Uloge: Cung Wa, Yueh Hua, Ku Feng

Od 1984., godine kada su zvanično prestali sa radom, Shaw Brothersi su i bukvalno stavili katanac na firmu i sljedećih 15 godina bilo je nemoguće doći do njihovih filmova, osim loših piratskih izdanja. Dugo je kružila priča kako su filmovi u podrumima studija Clearwather Baya uništeni lošim održavanjem i vlagom, te da nikada nećemo vidjeti neke od najvažnijih naslova u istoriji borilačkog filma. Konačno je 2000. jedini živući član Shaw dinastije Run Run Shaw, koji je i dan danas u svojoj 105. godini još uvijek, relativno, živ,  pristao da proda kompletnu Shaw Brothers kolekciju kompaniji Celestial Pictures za 85 miliona dolara. Sljedeće tri godine katalog je remasterovan (skoro 800 naslova)  i pružio nam mogućnost da po prvi put vidimo SB filmove u najboljem mogućem izdanju. Prva tri naslova koja su izbacili bila su nimalo slučajno King Huov Come Drink With Me, Chang Chehov Heroic Ones i Killer Clans od Yuen Chora, kao uvod u opus tri najznačajnija reditelja u istoriji produkcije.

Killer Clans je adaptacija jedne od poznatijih novela Ku Longa Meteor, Butterfly, Sword,  i označio je početak saradnje Yuen Chora sa Ku Longom, koja će obilježiti posljednji period Shaw Brothersa.

Priča je prilično komplikovana pa ne želim previše da ulazim u prepričavanje, ali u najkraćim crtama ide ovako: dva rivalska klana Lung Men i Roc klan se međusobno bore za prevlast u “svijetu borilačkih vještina”. Nakon što je misteriozni mačevalac Meng Sheng Wen (Chung Wa) unajmljen da ubije vođu prvog klana ujka Sun Yua (Ku Feng), on se sakriva u podzemlje dok njegova desna ruka Lu Hsiang Chuan (Yueh Hua) preuzima vodstvo klana. Priča se komplikuje kada Meng Sheng ulazi u sukob interesa pošto se zaljubljuje u Sun Yuovu ćerku (Ching Li). U međuvremenu, Sun Yuov sin Sin Chien (Wang Chung) i blizak saradnik Han Tang (Lo Lieh) su ubijeni, a sve upućuje na Meng Shenga. Međutim, Meng Shen nije jedini koji Sunu radi o glavi, pa nastaje opšta zbrka ko koga lovi. 

Kada gledate adaptacije novela Ku Longa budite spremni na komplikovane zaplete i plot twistove od kojih će vam se, ako niste naviknuti na ovakve filmove, sigurno zavrtiti u glavi. Ku Longovi komplikovani wuxia detektivski zapleti se razvijaju u misterije, često sa fantastičnim elementima, posebno za vrijeme njegove saradnje sa Chang Peng Yiem kada nastaju vrlo neobični filmovi kao što su bili Relentless Broken Blade i Awe Inspiring Weapon. U slučaju Killer Clansa izbjegnuti su fantastični elementi i priča funkcioniše kao klasični špijunski triler u wuxia okruženju sa velikim brojem nepoznatih.

Strpati 1000 strana novele u film od 90 minuta sa mačevanjem i gomilom podzapleta, intriga i zamjena identiteta nije bio nimalo lak posao, pa su se iz tog razloga ovakve priče u rukama nevještih reditelja raspadale nakon desetak minuta filma. Yuen Chor uspijeva da održi koliko-toliko koherentnu radnju, količinu subplotova svede na najmanju moguću mjeru, pa nakon nekih pola sata imamo definisane likove i glavni tok priče. Doduše, motive pojedinih likova jako je teško razumjeti u silnim intrigama i mijenjanju strana, posebno u drugom dijelu filma kada imamo iznenađujuće promjene lojalnosti, ali bar ostajemo na par njih, te je radnju mnogo lakše pratiti. 

Zanimljivo je da motiv osvete, pohlepa ili novac kod antagonista nisu ključni pokretač radnje u wuxia filmovima, već često prevladavaju potpuno drugi motivi (potraga za zaboravljenom tehnikom, izgubljenim mačem, nekom relikvijom itd.). Filmovi o klanovima izgledaju kao antiteza filmova o trijadama; dok je kod trijada novac i socijalni status glavni pokretač, ovdje imamo druge motive koje je, van okvira Jianghu univerzuma, teško shvatiti.

Killer Clans počinje softcore scenom sa kadrovima kamasutre, što je vrlo neuobičajeno za ovu vrstu filmova, ali služi kao podsjećanje kakve je filmove Yuen Chor snimao na početku karijere. Iako se proslavio sa wuxia adaptacijama sebe nikada nije smatrao rediteljem borilačkih filmova. Chor je potekao iz tradicije Kantonske opere, njegovi prvi filmovi su bile ekranizacije opera kao i melodrama i romantičnih komedija u kojima je znao da na najbolji način uklopi melodramatične priče i akciju. Ipak, ti filmovi nisu baš najbolje prolazili na blagajnama, i tek na nagovor prijatelja da pročita neke od Ku Longovih novela, zainteresovao se za žanr. 

U Yuen Chorovim adaptacijama Ku Longovih priča uvijek postoji nekoliko prepoznatljivih elemenata koji se ponavljaju iz filma u film. Npr. filmove su otvarale melanholične melodije uz čamac koji polako pluta niz rijeku sa djevojkom koja je ljubavni interes heroja. Tu su, takođe, dobro osvijetljene i ukrašene pećine gdje žive učitelji i duhovnici (hermiti) kod kojih heroj dolazi po savjet. Zatim, djevojka koja svira harfu ili sličan instrument i koja uvijek pruža bitnu informaciju heroju kako bi pronašao ubicu ili riješio misteriju. Nezaobilazne su i tajne tehnike ili oružja koje svaki wuxia heroj posjeduje.

Chorovi romantični heroji su bili sušta suprotnosti u odnosu na brutalne junake Chang Chehovih filmova. On se u svojim filmovima fokusirao na odnose između likova, odnos heroja prema suprotnom polu i njihove emocije koji su se podrazumijevale. Kod Chora ženski likovi su vrlo važan segment priča, kao ratnice i ljubavnice one su evocirale povratak na izvorni wuxia. Akcione scene, u koreografiji Tong Gaia, bile su izuzetno inventivnie, sa upotrebom žica i trapolina, te nekih novih elemeanta kao što su laseri i slično, ali nikada nisu izlazile iz wuxia kanona. Takođe, kvaliteta fotografija koja je uverljivo dočaravala atmosferu filmova, kao i neobično korišćenje svjetla te različitih paleta boja, činile su Chorov vizuelni stil jedinstvenim. Doduše, pred kraj karijere svoju estetiku je pretvorio u jeftin kič, sa pretjerivanjima svake vrste, u filmovima kao što su Descendant of The Sun (1983) ili The Enchantress (1983), ali i ti filmovi su mnogo kvalitetniji od wuxia prosjeka toga vremena.

 

Tong Gai

Ako u filmu postoje razna tajna oružja, gadgeti na ispaljivanje strelica i neobične zamke, onda budite sigurni da je koreografiju radio dugogodišnji Lau Kar Leungov saradnik Tong Gai. Njegov zaštitni znak su bila nekonvencionalna oružja koja je sam izmišljao ili nadograđivao već postojeća na razne kreativne načine. Samo u Killer Clans postoji desetak kreacija iz njegove radionice: od ispaljivanja otrovnih strelica iz rukava, do šešira za dekapitaciju sa smrtonosnim cilindrom kao nešto manje nabudžena varijanta giljotine iz The Flying Guillotines. Tong Gai je bio jedan od usvojenih sinova Simona Yuena (otac Yuen Woo Pinga) i kao svi Yueni prošao je obuku u Kineskoj operi, mada nikada formalno nije pripadao Yuen klanu. Oni su vrlo rano počeli da rade u nezavisnim produkcijama, dok je Gai cijelu karijeru ostao vezan isključivo za Shaw Brothers studio. Od svih gadgeta koje je izrađivao, najviše se bavio noževima i mačevima. U Kini se hladno oružje tradicionalno dijeli na kratko i dugo, a Tong Gai je, valjda, prvi koji je od kratkih mačeva (Daoa) pravio motke sa duplim oštricama, koje su se u isto vrijeme transformisale u oružje slično San Jie Gunu ili Three-sectional staffu. Najbolja demonstracija Three-sectional staffa sigurno je u čuvenom The 36th Chamber of Shaolin, kada monah San Te (Gordon Liu) tokom treninga od slomljene motke na dva mjesta uz pomoć običnog kanapa kreira novo oružje. 

Svaki segment produkcije Killer Clansa je prva liga, od sjajno dizajniranih enterijera, kostima, do nekih detalja poput Gaievog neobičnog oružja, osim, možda, drečave krvi koja je vremenom zbog svoje upadljivosti, postala zaštitni znak Shaw Brothersa. Postoji priča da su im Amerikanci greškom poslali drečavu krv koja je u kombinaciji sa njihovim šarenim scenografijama i kostimima još više dolazila do izražaja. Ako je to zaista istina, onda mora su je poslali u velikim količinama, jer do zatvaranja studija se ništa nije promijenilo. Dobra stvar je što u filmu nema iritirajućeg on-screen teksta kao najave za razne likove. To je postupak koji su koristili mnogi wuxia autori, dok ga je Yuen Chor u svojim filmovima izbjegavo. U filmu nema previše zelenog svjetla, koje je Chor mnogo manje koristio od svjih kolega, i koje je uz jarke boje scenografije više podsjećalo na niskobudžetne tajvanske fantazi pokušaje nego ozbiljne produkcije. Na setove i kostime u filmu ne treba trošiti riječi, mada je utisak da su kod Chora uvijek izgledali za nijansu šareniji i bogatiji u odnosu na kolege iz produkcije. Što više gledate SB produkcije, posebno wuxia filmove, scenografija postane vrlo prepoznatljiva. Na primjer, čuveni crveni tepih u glavnom holu gdje su se često dešavale razne intrige i obračuni je sve do početka osamdesetih bio aktuelan, kao i viseći most (najčešće korišćen upravo u Yuen Chorovim filmovima) napravljen da glumi eksterijer sa kartonskim drvećem i plastičnim zvijezdama koje su se vidjele u pozadini. 

U SB se vodilo računa i o drugim aspektima produkcije. Zanimljivo je da su u studiju tokom  tranzicionog perioda prelaska iz Singapura u Hong Kong na čuvenu lokaciju Clearwather Beya, shvativši da zaostaju za svojim susjedima, angažovali veliki broj kamermana i tehničkog osoblja iz Japana. Uticaj Chambare je očigledan u velikom broju filmova, a posebno u wuxia žanru. I u Killer Clans akcija je jednim dijelom u stilu chamabare; u filmu nema dugih akcionih sekvenci osim posljednjeg obračuna izmedju Wa Chunga i Yueh Hua. Najbolja akcija se dešava u gostionici, što je uobičajen seting za orkestriranje akcije. U kung fu filmovima kada protagonista uđe u gostionicu, podrazumijeva se da tu nije samo zbog porcije riže i vina, te da će se sve vjerovatno završiti opštom tučnjavom. U ovom slučaju Yuen Hua prije nego što prebije cijelu kafanu, visi sa svih strana vezan konopcima.

Yueh Hua bio je jedan od najharizmatičnijih izdanaka SB škole i nije neobično što ga je Chor toliko puta upario sa svojim omiljenim glumcem Ti Lungom.
Hua i Lung su najbolje funkcionisali kada su dijelili vrijeme na velikom platnu, mada su u većini Chorovih filmova zapravo suparnici. Iako izuzetno atletski nadaren i posebno spretan u rukovanju mačem, Yueh, kao mnoge njegove kolege, nije prošao borilački trening na konvencionalan način. U vrijeme hiperprodukcije šezdesetih i sedamdesetih godina, obuka se, zapravo, mnogo više dešavala na setovima, gdje je, između ostalog, Hua izučio vještinu fencinga (mačevanja). Karijeru u Shaw Brothersu je počeo kao Monkey King u adaptaciji čuvene kineske legende Journey to the West. U isto vrijeme je glumio u King Huovom Come Drink With Me, skačući iz seta na set. Sljedećih desetak godina igrao je u filmovima svih relevantnih reditelja studija, da bi krajem sedamdesetih završio na Tajvanu, te u raznim nezavisnim produkcijama, između ostalih i neobičnoj HK-njemačkoj koprodukciji Enter the 7 Virgins (naslov dovoljno govori o kakvom se filmu radi).

Vođu klana igra ujka Ku Feng, koji je, valjda, glumio u svim borilačkim SB filmovima (preko 100) od pedesetih, pa do zatvaranja studija 1984. Ku Feng je jedan od rijetkih originalnih izdanaka Shaw Brothers produkcije, koji je nakon zatvaranja studija nastavio uspješnu karijeru i danas je vrlo aktivan na televiziji. Wong Chun, glumac koji je najpoznatiji po glavnoj ulozi u filmu Police Force (prvi film u kojem se pojavljuje Alexander Fu Sheng) je harizmatičan kao Ku Fengov sin, ali je neobično malo korišćen u kasnijim SB produkcijama. Mladi Danny Lee, koji će kasnije postati zvijezda John Woovih filmova, ovdje, u jednoj od svojih prvih uloga, ima malu ali upečatljivu sekvencu na groblju. Od poznatih glumaca tu je i Fan Mei Sheng ili kako su ga zvali "Fat fool of kung fu", otac Fan Siu Wonga iz kemp festa Story of Ricky. Fan Mei Sheng je u svoje vrijeme bio prilično popularan jer je često glumio pijanice i klošare, po uzoru na Simon Yuenovog lika Beggar Soa iz Drunken Mastera. Kroz kadar prolaze i druga poznata imena produkcije poput Lo Lieha, Chi Siu Kuenga (Norman Chu) i Yuen Biaoa.

Ku Longove novele nikada više nisu izgledale tako dobro kao u adaptacijama Yuen Chora. Poetična atmosfera i nevjerovatan osjećaj za detalje, Chora je izdvajala od gomile drugih autora koji su eksploatisali Ku Longovog rad u godinama koje su dolazile. Killer Clans izgleda vizuelno mnogo superiornije i od pokušaja rimejka Butterfly and Sword (1993) sa Michelle Yeoh u glavnoj ulozi, kao i od TV adaptacije par godina kasnije. Yuen Chorove adaptacije Ku Lungovih novela se poklapaju i sa posljednjim komercijalno uspješnim periodom Shaw Brothers produkcije. Shaw Brothers studio sigurno nije propao zbog filmova Yuen Chora, zapravo ako je išta u toj ogromnoj produkciji izdržalo test vremena onda su to svakako Chorovi wuxia filmovi.